Linie długie, rysowane z rozmachem i z dużą siłą nacisku, świadczą o energii, odwadze, pewności siebie, a nawet o gwałtowności malca. Na rysunku dziecka nieśmiałego czy pełnego obaw linie są delikatne, posunięcia kredką niepewne, a postacie nieraz tak małe, że na kartce papieru zostaje mnóstwo pustego miejsca.
Profesjonalny Kurs Rysowania Wstęp Po pierwsze musimy uwierzyć w siebie, i w to że rysowanie naprawdę nie jest wcale takie trudne jakby się to mogło wydawać. Już od najmłodszych lat uczymy się chodzić, biegać, śpiewa ć... uczymy się również rysowa ć. Przecież chyba każdy z nas w dzieciństwie wypełniał różne malowanki i lubił sobie czasem coś narysować. Te umiejętności, które zdobyliśmy jako dziecko, są w nas do końca życia. Musimy tylko dużo ćwiczyć i nie wolno nam się poddawać. Uwierz że potrafisz pięknie rysować a na pewno tak się stanie. Ten poradnik zapozna Cię z podstawowymi technikami rysowania, jak równie ż z bardziej zaawansowanymi, ale o tym później. Po pierwsze musisz wziąć kartkę papieru, ołówek bądź pędzel i farby... i uwierzy ć, powiedzieć sobie „Potrafię to zrobić”. Rysowanie to nic innego jak przelewanie tego co nas otacza na papier, lecz by rysunek przyciągnął uwag ę obserwatora, i by był on ciekawy nie wystarczy kreślenie przypadkowych linii, lecz każdy rysunek musi zawiera ć część nas... Musimy poprzez rysunek wyrażać swoje uczucia, emocje.. . Spróbuj poprzez rysunek powiedzieć to co czujesz, co myślisz a zobaczysz, że po pewnym czasie zaczniesz robi ć na prawd ę bardzo dobre prace... Motto przewodnie tego poradnika to: „Wierz ę w siebie, wierz ę że potrafi ę rysowa ć...” Uwierz w siebie... i pokaż innym co potrafisz... Pierwsze kroki... Przyrządy rysowni ka Przed przystąpieniem do rysowania musisz zaopatrzyć się w niezbędne przyrządy, takie jak ołówki (ewentualnie węgiel rysunkowy, grafity) oraz w papier. Ewentualnie możesz się zaopatrzyć tak że w sztalugę, bądź deskę rysowniczą. Na początku najlepiej wybrać ołówki kilku firm, po krótkim czasie zobaczysz którymi rysuje Ci się najlepiej, i z którym ołówkiem czujesz się najbardziej swobodnie na desce. Co do papieru to też polecałbym Ci, jeśli jesteś początkującym rysownikiem, kupno kilku rodzajów papieru, by wybrać najlepszy dla siebie. na papierze o gładkiej powierzchni łatwiej rysować mniejsze formy i drobne detale. Zaletą gruboziarnistego papieru o nierównej, szorstkiej powierzchni jest możliwość uzyskania linii lekko przerywanej, co daje efekt urozmaiconej faktury: papier taki utrudnia te ż rysowanie zbyt małych form . Dla początkujących rysowników przydatne są bloki rysunkowe, które można wszędzie wziąć ze sobą i rysowa ć przy nadarzającej się okazji. Bardzo ważny jest sposób trzymania ołówka czy pędzla oraz postawa przy desce bądź sztaludze. Naturalnym odruchem początkującego rysownika jest trzymanie ołówka w dłoni w sposób, jakim zwykle trzyma się pióro. Trzeba jednak spróbować ująć go tak, jak trzyma się pędzel czy pałeczkę, ale trzymać nie kurczowo, lecz luźno. Ujmując bowiem ołówek swobodnie łatwiej jest kreśli ć nim prawidłowe, płynne linie. Rysując w pozycji siedzącej z deską opartą na kolanach należy trzymać ołówek na wysokości ramion i patrzeć na rysunek pod kątem pozwalającym bez przeszkód obejmować wzrokiem płaszczyznę rysunku. Odpowiedniejsze jest rysowanie w pozycji stojącej, do czego potrzebna jest nam sztaluga. Należy wtedy pamięta ć o odpowiedniej odległości od rysunku, odległości pozwalającej nam na swobodne ruchy ręki. W każdej chwili można się lekko cofnąć od sztalugi i oceni ć dotychczasową pracę. Szczególnie początkującym rysownikom bardzo polecam po zakończeniu fazy szkicu odejście od rysunku na 2-3 metry i spojrzenie na swoją pracę, gdyż to pomoże nam już w pierwszym etapie rysowania usunąć powstałe błędy. Bardzo ważne jest abyśmy od początku starali się robić rysunki na dużym formacie, nie należy się bać formatów B2 czy A2 (B2 to format, na którym rysuje się prace, na egzaminach na architekturę). Pozwoli nam to oswoi ć się z formatem i sprawi, że po pewnym czasie będziemy się czuli pewnie zarówno na dużym formacie jak i na A4. Kreślenie podstawowych linii Poniższe ćwiczenia należy wykonywać przez ok. 10 minut przed rozpoczęciem pracy nad rysunkiem. Pozwolą nam one wyćwiczyć rękę, oraz pomogą nam zdobyć lekkość w rysowaniu poszczególnych elementów. Spróbuj teraz na kartce papieru kilka razy narysować odręcznie każdą z tych figur, nie powinny Ci one sprawiać dużego kłopot u, lecz spróbuj także tego samego ćwiczenia na formacie np. B2, pozwoli Ci to wprawić się w rysowaniu dużych elementów. Bardzo często rysując martwą naturę bądź człowieka musimy rysować linie nieregularnych kształtów, które te ż dobrze jest potrenować przed rozpoczęciem pracy. Zaawansowani rysownicy mogą opuści ć ten etap kursu, choć od czasu do czasu dobrze jest porobi ć takie ćwiczenia, nawet będąc biegły m rysownikiem. Chcąc dobrze rysować należy uzyska ć sprawność ręki i pełną nad nią kontrolę. Im częściej będzie się wykonywać podane ćwiczenia tym nasza kreska będzie coraz pewniejsza, a oko precyzyjniej oceni relacje między przestrzenią a formą. Spróbujmy teraz poćwiczyć kilka sposobów wypełniania figur, będzie to bardzo przydatne w późniejszych pracach, gdy będziemy wykonywać pełne rysunki. Kreślenie podstawowych figur geometrycznych Na początek zajmijmy si ę rysowaniem kuli. Jak każdy wie nie jest to figura płaska, i dlatego naszym zadaniem jest sprawienie wrażenia wypukłości mając do dyspozycji płaską kartkę papieru i o łówek. Na początek po ćwiczmy rysowanie samych okręgów. Spróbuj rysować okręgi jeden obok drugiego, starając się, by każdy następny by ł bardziej regularny od poprzednika. Gdy już opanowałeś rysowani e okręgów możemy przejść do następnego etapu rysowania kuli. Po narysowaniu okręgu zrób następujące czynności: Początkowo będzie Ci zapewne sprawiać trudność dodawanie światłocieni, lecz nie można się zrażać, i należy ćwiczyć. Na pewno po narysowaniu kilku takich kul zdobędziesz łatwość w szkicowaniu tej figury co bardzo często przyda Ci się w późniejszym etapie naszego kursu. Graniastosłupy Kolejną figurą jaką nauczysz się rysować jest sześcian. Jest to figura bardzo prosta do naszkicowania, tutaj na pewno nie będziesz miał żadnych problemów. W graniastosłupach nie jest problemem szkic, bo to wykonujemy bardzo często, chociażby w szkole na matematyce. Problemem jest poprawne rozrysowanie światłocieni, należy zapamiętać jedną podstawową zasadę: Nigdy się nie zdarza tak że wszystkie ściany graniastosłupa są jednakowe, nawet jeśli światło pada jednocześnie na dwie ściany, to zawsze jedna z nich jest bardziej, inna mniej o świetlona. I te właśnie subtelności światłocieni musimy zaznaczy ć na naszym rysunku tak, by czytelnik nie miał wątpliwości z której strony pada światło. Mając narysowany szkic sześcianu, zajmijmy się teraz rozkładem światłocieni. Walce Wykreślając walec, lub figurę jemu podobną musimy pamiętać, iż jest to bryła obrotowa, a więc i swoją kreską musimy to zaznaczyć. Nie powinno się światłocieni na walcu zaznaczać liniami prostymi, lepiej zrobić to łukami, pozwoli to łatwiej czytelnikowi rozszyfrować wypukłość bryły. Rysując walce musimy pamiętać o światłocieniach, gdyż bez nich bryła będzie płaska. Musimy rozróżnić cień własny od cieni rzuconych. Elipsy Elipsa jest figurą, którą początkujący rysownicy bardzo często szkicują źle, popełniając banalne błędy. Musimy pamiętać by rysować elipsę swobodnie, luźną ręką, skupiając się na zasadach i technice rysowania elipsy a na pewno nie popełnimy błędów. Podstawy szkicowania prostych przedmiotów Po wykonaniu wcześniejszych ćwiczeń możemy posunąć się krok dalej w naszych zmaganiach, a mianowicie możemy zacząć szkicować proste przedmioty. Musimy pamiętać że najważniejsze są proporcje, nie wolno nam ich zaniedbywać. Bardzo ważne jest także to, abyśmy nic nie rysowali z pamięci. Mając szklankę postawioną na stole nie rysujmy jej z pamięci, lecz spójrzmy na nią podczas rysowania. Jest to bardzo ważne, ponieważ często się zdarza że ludzie rysując z pamięci zapominają o wielu szczegółach. Musimy uważnie obserwować nasz przedmiot na każdym etapie rysunku. Zacznijmy od szkicu. Szkic powinien składać się z prostych kresek, bez rysowania drobnych szczegółów. Na przykład robiąc pierwszy szkic roweru, nie rysujmy elementów z jakich składa się łańcuch, lecz potraktujmy go jako jedną kreskę. Na szczegóły zawsze przyjdzie czas później, a po zrobieniu pierwszego szkicu należy oddalić się od deski i spojrzeć jeszcze raz na naszą pracę. Często się zdarza, że już na tym pierwszym etapie zauważymy w naszej pracy błędy proporcji czy odległości między przedmiotami, i możemy je bardzo szybko i łatwo skorygować. Po narysowaniu konturów prostymi lekkimi kreskami i po skorygowaniu błędów możemy przejść do drugiej fazy szkicu, a mianowicie do naszkicowania szczegółów. Lecz należy i tu pamiętać, że nie zawsze musimy rysować najdrobniejsze szczegóły by nasz rysunek był dobry. Na przykład robiąc pracę na egzaminie na architekturę czy ASP, mając do narysowania pudełka na których są małe napisy w rogu nie skupiamy się na nich, lecz rysujemy pudełka jakby napisów nie było. Ale czasem szczegóły mogą być głównym tematem naszej pracy. Pierwszym ćwiczeniem będzie narysowanie prostego przedmiotu, może to być dowolny przedmiot jaki mamy pod ręką, jak np. ten pokazany poniżej. Spróbujmy rysować nasz przedmiot z różnych stron i w różny sposób. Zauważymy w ten sposób, że największym błędem jest rysowanie wszystkiego z pamięci, bez patrzenia na przedmiot. Bardzo ważne przy szkicowaniu przedmiotów jest zachowanie proporcji i odpowiednich rozmiarów. Mając dwa dzbanki możemy narysować jeden dużo większy od drugiego, mimo że w rzeczywistości są one tego samego rozmiaru, lecz nie wolno nam zmieniać proporcji (inaczej sprawa się ma w rysunku typowo artystycznym, rysunku z wyobraźni, gdzie wolno nam praktycznie wszystko, lecz musimy pamiętać by nasza praca zaciekawiła widza). Spróbujmy naszkicować kilka przedmiotów zwracając szczególną uwagę na proporcje. Spróbujmy później narysować dwa przedmioty obok siebie, dostrzeżemy wtedy jak ważne jest to o czym wspominałem przed chwilą. Grupy przedmiotów Przy rysowaniu kilku przedmiotów znajdujących się obok siebie ważne jest nie tylko zachowanie proporcji, dobry rozkład światłocieni każdego z przedmiotów z osobna, lecz tak że ważne jest rozłożenie cieni na przedmiotach. Mając dwie szklanki obok siebie, jedna z nich będzie rzucać cień na drugą, i to właśnie musimy zaznaczyć w swoich pracach. Dobrze jest po naszkicowaniu przedmiotów lekkimi prostymi liniami zaznaczyć cienie, ułatwi nam to dalszą pracę . Można po naszkicowaniu od razu rysować cienie bez ich szkicowania, lecz nie polecam tego zabiegu początkującym rysownikom, gdyż wtedy bardzo łatwo jest „zgubić” jakieś światłocienie. Zauważmy tak że, jak różne emocje wzbudza w widzu różne ustawienie przedmiotów. Można je ustawić obok siebie, jak na rysunku powyżej, a można też je ustawić tak, by się wzajemnie zasłaniały. Źródło światła Bardzo ważne jest abyśmy w swoim rysunku wyraźnie zaznaczyli skąd pada światło. Początkującym rysownikom nie polecam rysowania z użyciem kilku źródeł światła , gdy ż jest to bardzo skomplikowana praca, należy wtedy pamięta ć o sposobie w jaki nachodzą na siebie smugi światła oraz o nakładaniu się cieni na siebie. Na razie zostańmy przy jednym źródle światła . Na rysunku poniżej pokazałem w jaki sposób światło, to znaczy umieszczenie przedmiotu względem źródła światła wpływa na rozkład cieni na naszym rysunku. Polecam początkującym rysownikom ustawienie jakiego ś przedmiotu w różny sposób względem źródła światła i spróbowanie narysowania światłocieni. Początkowo może to sprawiać trochę trudności, ale należy pamięta ć o tym , by zawsze uważnie obserwować rysowany przedmiot. To nam bardzo pomoże w określeniu miejsca, w którym pada cień. Szczególnej dokładności w obserwacji wymaga rysowanie przedmiotów szklanych. Trochę o perspektywie Jest kilka rodzajów perspektywy, lecz nie ma sensu wymieniać ich wszystkich, gdyż początkujący rysownik powinien znać tylko podstawy o perspektywie. Jeśli będziemy uważnie obserwować to co rysujemy, to perspektywa będzie poprawna na naszej pracy. Podstawową perspektywą jest perspektywa zbieżna. Musimy pamięta ć tak że o jednej rzeczy, o której bardzo często ludzie zapominają. Jeśli rysujemy przedmioty znajdujące się blisko nas, razem z tymi znajdującymi się daleko od nas, musimy pamięta ć by nie rysowa ć przedmiotów dalekich równie mocnymi kreskami jak tych bliskich. Jest to szczególnie ważne rysując krajobrazy, Mamy wtedy do czynienia z tzw. pespektywą powietrzną, która powoduje osłabienie linii konturowych przedmiotów będących daleko przed nami. Spróbujmy wyjść na dwór podczas mgły, zauważymy wtedy bardzo wyraźnie różnice między przedmiotami które widzimy ostro, a tymi znajdującymi się dalej. Rysowanie elementów bardziej złożonych Rysowanie roślin Zanim zaczniemy szkicowanie roślin przyjrzyjmy si ę, jak ich formy zmieniają się w trakcie wzrostu. Wnikliwa obserwacja pozwoli nam dobrze poznać bogactwo kształtów liści i płatków, aby potem z powodzeniem móc zastosować to w swojej pracy. Nie skupiajmy się zbyt dokładnie na szczegółach, rysujmy rośliny w 3 fazach. Najpierw zróbmy prosty szkic, proste kreski, potem dodajmy szczegóły i na końcu uzupełnijmy światłocienie. Rysując duże rośliny musimy jeszcze dok ładniej skupić się na obserwacji i dostrzeganiu subtelności. Rysowanie krajobrazów Przy rysowaniu krajobrazów najważniejsze jest poprawne wybranie przestrzeni jaką będziemy rysować. Rysowanie zwierząt Pamiętajmy by rysując zwierzęta zacząć od najprostszego szkicu. W dalszym etapie, gdy dodajemy światłocienie pamiętajmy także o delikatności kreski, musimy sobie uświadomić, że przecież futro kota czy skóra konia to nie żelazo, nie kartonowe pudełko rysowane prostymi kreskami, tutaj musimy dostrzec subtelności kreski, musimy pokazać delikatność i prawdziwość formy. Po narysowaniu szkicu przechodzimy do dodawania szczegółów. Musimy dokładnie obserwować rysowane przez nas zwierz ę, i oddać jego osobowość, musimy dokładnie pokazać jego miękką, delikatną, bądź też twardą skórę, jego delikatne futro... Przyroda na naszych rysunkach Rysując elementy przyrody musimy zwróci ć szczególną uwag ę na światło i na cień. Musimy dokładnie obserwować szczeliny, wnęki wszystkie i oddać subtelność materii jaką rysujemy. Po wykonaniu prostego szkicu i dodaniu szczegółów zajmujemy się wnikliwą obserwacją cieni. nie zapominajmy także o nadaniu w niektórych miejscach wrażenia wypukłości czy okrągłości. Podczas rysowania martwej natury musimy cały czas dokładnie obserwować przedmiot, nie wolno nam NIC rysować z pamięci. Rysowanie przedmiotów szklanych Podczas rysowania przedmiotów szklanych musimy bardzo dokładnie oddać subtelność materii jaką jest szkło. Jest to bardzo specyficzna materia, gdyż cienie nie rozkładają się równomiernie po całej powierzchni. Wymaga to od nas rysowania w dużym skupieniu i bardzo wnikliwej obserwacji przedmiotu. Metal i aluminium Podczas rysowania form z tych materii musimy zwróci ć tak że szczególną uwag ę na rozkład światła i cieni. Podobnie jak w szkle światło zachowuje się bardzo rozmaicie. Podobnie s prawa wygląda sytuacja w przypadku poniższych sztućców... Pamiętajmy by nie ba ć się pokazywać kontrastów i różnic w światłocieniach, Prowadzi to do sukcesu w rysowaniu takich przedmiotów. Najważniejsze to NIE BAĆ się skontrastować ze sobą bieli z czerni ą. Bardzo wielu początkujących rysowników boi się tego, co powoduje, że ich prace są nudne, są bardzo stonowane i nie przyciągają wzroku . Nie bójmy się robić rysunków ostrych, wyrazistych, co wcale nie oznacza, że mamy się wyzbyć delikatności i miękkości kreski. Musisz starać się łączyć ze sobą różne kontrasty nie zapominając o delikatności i o wyrażaniu emocji swoją pracą. Wariacje z papierem Papier jest bardzo specyficzną materią, podobnie jak szkło czy metal... Jednakże rysując papier musimy pamięta ć, iż przenosi on światło. Weźmy do ręki kartkę papieru i o świetlmy j ą z góry, a później od dołu. Pobawmy się w ten sposób chwilę papierem by poznać jego możliwości przenoszenia światła. Kamień Naturalny materiał, jakim jest kamień dostarcza nam bardzo wielu możliwości. Musimy tutaj zwrócić uwagę na twardość, gładkość... to wszystko musimy pokazać na swoim rysunku. Te kawałki skalenia mają inną powierzchnię – gładką, niemal szklistą, jak że różną od solidnej, matowej powierzchni z poprzedniego przykładu. Drewno Drewno można rysować pod różnymi postaciami. Możemy narysować kawałek kłody, albo skrzynkę drewnianą, czy też drewnianą zabawkę dla dziecka. Tkaniny i inne materie Rysując tkaniny czy podobne jej materie należy rysowa ć delikatnie, musimy tak rysować, by nasz czytelnik wiedział że ta kurtka jest z materiału a nie z metalu... To sprawia na początku wiele kłopotów, lecz wraz z ilością ćwiczeń technika naszego rysowania jest coraz lepsza. Wskazówki dla kandydatów na ASP i architekturę lecz również dla pozostałych rysowników Podczas przygotowywania sobie przedmiotów do rysowania musimy zwrócić uwagę na sposób ich ułożenia. Można doda ć bardzo wiele elementów, a można tylko kilka. Najważniejsze jest to aby nie zostawiać na kartce PUSTYCH miejsc... widz patrzący na nasze dzieło musi czuć emocje, musi to w nim wzbudzać jakieś uczucia, może to być lęk, może radość... ale czytelnik nie może przejść obok naszego rysunku obojętnie. Spójrzmy na tę codzienną sytuację, każdy z nas wiele razy widział torbę z cytrynami, lecz gdy się ją odpowiednio narysuje, doda odpowiednie tło i kontrasty to wzbudzi w nas zainteresowanie. Albo sytuacja poniżej, jest to sytuacja niecodzienna, rzadko kiedy w ten sposób ustawiamy szklanki lecz musimy próbować robić właśnie również jakieś niecodzienne rysunki. Nie ograniczajmy się do narysowania szklanki stojącej na stole... z róbmy coś więcej, co ś co wyróżni naszą pracę z pośród innych... Próbujmy robić takie rysunki, próbujmy czymś zaskakiwać, nie trzymajmy się ściśle określonych form i zasad, najważniejsze w rysowaniu jest to, aby umieć poprzez swój rysunek wyrazi ć emocje, uczucia, wyrazić to co czujemy... Spójrzmy na ten rysunek... jest on dowodem na to, że aby wzbudzić w widzu emocje wcale nie potrzeba niezwykłych, niecodziennych sytuacji czy nieskończonej liczby przedmiotów. Wystarczy jeden prosty kubek i stół... Można też zamiast kubka wybrać jakiś inny, niecodzienny przedmiot co wzbudzi jeszcze inne odczucia u czytelnika. Można też z prostych, codziennych przedmiotów zbudować bardzo niecodzienną sytuację... To przykład bardzo bogatej wyobraźni. Autor tego rysunku odstawił na bok wszelkie zasady i prawa fizyki, co zaowocował o bardzo interesującym rysunkiem. Pamiętajmy także o wyborze miejsca na egzaminie, bądźmy oryginalni, mając na stole 500 rzeczy, nie widząc na czym się skupi ć, usiądźmy 5cm od stołu i rysujmy to co widzimy. W ten sposób stworzymy z ma łych przedmiotów potężną architekturę. Taki zabieg może doprowadzić do paradoksalnej sytuacji, w której leżące na stole pudełko zapałek na naszym rysunku stanie się potężnym wieżowcem. Pamiętaj! Nie bój się być sobą i nie ograniczaj się w żaden sposób robiąc rysunek. Postać ludzka i AKT Informacje ogólne Podczas rysowania człowieka, najważniejszą sprawą są wymiary. Musimy bardzo dok ładnie obserwować naszą osobę, którą rysujemy, musimy zachować wszystkie proporcje. Bardzo ważne jest też abyśmy nie zaczynali rysunku od jakiegoś szczegółu. Zaczynając szkicować człowieka zróbmy szkic z najprostszych kresek, niech noga będzie jedną kreską, ręka drugą... Gdy już uchwyciliśmy mniej więcej pozycję, w jakiej znajduje się nasza „ofiara” zajmijmy się teraz dok ładniejszym szkicem. Lecz też pamiętajmy żeby nie wdawać się od razu w skomplikowane szczegóły. Rysując światłocienie na człowieku, musimy pamięta ć by nigdy nie rysować wszystkiego równymi kreskami, biegnącymi na całym rysunku w tym samym kierunku. Musisz kreślić kreski w różnych kierunkach, i zachowując przy tym delikatność kreski, musisz uważnie przypatrzeć się wszelkim wgłębieniom czy wybrzuszeniom na ciele człowieka i pokazać to w swoim rysunku. Musisz pamiętać cały czas o proporcjach. Przypatrz się uważnie tym dwóm rysunkom gdzie są pokazane proporcje występujące w ciele człowieka. Szkicowanie człowieka i Aktu Na początek zajmijmy się naszkicowaniem człowieka w różnych pozycjach. Weź teraz ołówek i kartkę papieru i spróbuj narysować sam poniższe obrazki, a następnie weź np. kilka zdjęć i spróbuj zrobić takie same szkice ludzi będących na zdjęciach. Początkowo będzie Ci to sprawiać wiele trudności, lecz zobaczysz że po kilku ćwiczeniach nabierzesz wprawy w szkicowaniu człowieka. Dodawanie światłocieni Teraz, gdy już umiesz szkicować postać ludzką, nauczymy się dodawać światło i cienie. Musisz zapamięta ć, żeby nie zamazywać nigdy całej postaci ołówkiem, lecz by tylko zaznaczać cienie. Przyjrzyj się rysunkom poniżej a na pewno zrozumiesz na czym polega kładzenie światła i cienia na szkic postaci ludzkiej. Musisz wnikliwie obserwować osobę, którą rysujesz i bardzo dok ładnie wychwyci ć miejsca gdzie pada cień i gdzie światło. Wnikliwa obserwacja światła ma szczególne znaczenie podczas rysowania postaci ludzkiej w ruchu, lub w jakiś nienaturalnych pozach. Wtedy musimy jeszcze dokładniej skupić się na miejscach padania cienia, na wgłębieniach ciała. Czasem światło może padać bezpośrednio na człowieka, powodując że znajduje się on w smudze światła, należy wtedy pamięta ć o tym, by nie u żywa ć zbyt mocnych i dosadnych konturów. Czasem można też podkreślić kontury stosując ciemne tło połączone ze światłem padającym od tyłu na postać. Wychodzi wtedy bardzo ciekawy efekt. Rysowanie poszczególnych części ciała Szkicowanie dłoni Aby narysować dobrze dłoń człowieka, musimy zdać sobie sprawę z jej subtelności, i rysować delikatne linie. Zacznijmy od próby narysowania samych dłoni, w różnych pozycjach. A teraz przypatrzmy się jak wygląda dłoń człowieka trzymająca drobne przedmioty. Spróbuj także i to narysować sam. Początkowo będzie Ci to sprawia ć ogromne trudności, lecz na pewno po paru lekcjach na bierzesz wprawy w szkicowaniu. Ręce i nogi Podczas szkicowania rąk i nóg musimy uważać na wszystkie zagięcia. Samo naszkicowanie nóg człowieka stojącego czy leżącego nie sprawi Ci trudności, kłopot zacznie się gdy on np. biegnie, czy siedzi. Ale w miarę robienia coraz większej liczby rysunków umiejętność biegłego szkicowania sama przyjdzie. Oto kilka podstawowych zasad szkicowania rąk i nóg. Usta Oko Ucho Zaczynając szkicowanie ucha dostrzeżemy niezwykłość zawiłej linii małżowiny. Żeby móc naszkicować własne ucho potrzeba 2 luster. Długość i szerokość trzeba dokładnie określić. Wewnętrzna część znajduje się w dolnej części ucha. Długość małżowiny usznej może być różna. Nos Rysowanie nosa jest trudne tylko wtedy, gdy rysujemy go od frontu. Trzeba uważać żeby nie zrobić go za długiego ani za szerokiego. Cienie najmocniejsze są w okolicy oka i brwi, nozdrza są często bardzo wyraźne, a dziurki zaznaczane cieniem. O ile światło nie jest jakieś niezwykłe, cień pod przewidywanym miejscem czubka nosa musi być wyraźnie zaznaczony. Głowa i twarz Dokładne szkicowanie twarzy jest bardzo skomplikowane, i wymaga bardzo dużej uwagi i obserwacji. Lecz najważniejsze jest poprawne narysowanie głowy. Szkic głowy musi mieć 2 faz y. Najpierw narysujmy figurę kulo podobną, pokazującą mniej więcej ułożenie głowy i wielkość. Następnie dodawajmy powoli poszczególne szczegóły. nigdy nie zaczynajmy od szkicowania szczegółów ponieważ wtedy na pewno popełnimy jakieś błędy proporcji. Włosy Rysowanie włosów z reguły nie sprawia ludziom większych problemów, lecz musisz zapamięta ć , że nie zawsze warto rysować włosy liniami ciągłymi, linie przerywane w kilku miejscach spowodują nadanie falistości włosom, także pozostawiając wyraźne plamy światła dajemy wrażenie połysku. Podsumowanie Sądzę, że po wykonaniu ćwiczeń zawartych w moim kursie z pewnością poradzisz sobie bez problemu na egzaminie czy w życiu codziennym, ze szkicowaniem otaczającego nas świata. Musisz pamiętać o kilku bardzo ważnych rzeczach: 1. nigdy nie zaczynaj szkicu od szczegółów, zawsze na początku zrób tylko ogólny zarys tego co będziesz dalej rysowa ł. 2. po zrobieniu wstępnego szkicu odejdź na 2-3 metry od deski czy sztalugi i zobacz czy nie popełniłeś jaki ś błędów proporcji czy odległości. 3. zawsze pamiętaj by odda ć subtelność i rodzaj materii z jakiej jest rysowany przedmiot. 4. i co najważniejsze... NIGDY się nie ograniczaj, rób rysunki, które zaciekawią widza, pobudzą go do refleksji, nie bój się zrobić mocnej, zdecydowanej kreski bądź też wyraźnego kontrastu bieli z czernią zaznaczając światłocienie. Jeśli będziesz przestrzegał tych czterech zasad to na pewno zawsze poradzisz sobie z naszkicowaniem tego, co cię otacza.
Jak wyglądałby ten sam szkic wykończony tradycyjnie i na tablecie? W tym odcinku rysuję dwie niby takie same prace, jednak różnymi narzędziami. Jakie będą ró
Jako rodzice powinniśmy rozważyć tę kwestię – być może nasz smyk nie będzie miał w przyszłości wystawy w Zachęcie, a my nie zaznamy nigdy podobnych uczuć do rodziców Matejki, ale możemy dać mu coś bardzo ważnego: pokazać mu radość tworzenia, otworzyć przed nim drogę do satysfakcji z własnego dzieła. Możemy też, nawet dysponując mizernym zupełnie talentem w tym kierunku, dać mu, oprócz solidnego wykształcenia w innych dziedzinach, podstawę w rysowaniu, która jest moim zdaniem do życia bardzo przydatna. Nie batiki i drzeworyty, niekoniecznie abstrakcjonistyczne kompozycje czy hiperrealistyczne pejzaże, ale podstawy rysunku. Dorosły człowiek powinien umieć posługiwać się pędzlem i kredkami, rysować i szkicować na tyle chociażby, by krawcowej narysować fason sukni, o który nam chodzi, architektowi – wymarzony dach naszego przyszłego domu, a dziecku – samemu zaprojektować zaproszenie na urodzinowe przyjęcie. A jak to osiągnąć w praktyce? Rada pierwsza: nie ociągaj się, nie wymiguj. Ty też umiesz nauczyć dziecko rysować na poziomie dla niego w zupełności wystarczającym, a przy okazji mieć z tego wiele frajdy. Rada druga: nie czekaj, aż dziecko pójdzie do przedszkola i tam trafi w ręce fachowców. Twórczość plastyczna jest dostępna dla dzieci w zasadzie bez ograniczeń wiekowych. Półroczny bobas może odbijać swoją rączkę na kartce, roczne dziecko znajdzie wiele frajdy w gnieceniu masy solnej, półtoraroczniak niech kreśli swoje esy-floresy kredką na kartce, a dwulatkowi możesz już dać farby (muszą jednak być nietoksyczne, a i dobrze, by były łatwo spieralne). Rada trzecia: ucz, dawaj wskazówki, doradzaj, ale nie neguj tego, co i jak dziecko tworzy. Jeśli krytykujesz – rób to w sposób konstruktywny. Motywuj i dopinguj poczynania plastyczne twojego dziecka. Nie złość się o każde poplamione spodnie i pochlapany obrusRada czwarta: od początku ucz zasad: malowania tylko w fartuchu, sprzątania po malowaniu, zakazu malowania po meblach, ścianach, rzeczach należących do rodziców. Rada piąta: pokazuj proste wzorce. Pokaż jak narysować najprostszy dom z kwadratu i trójkąta, drzewo z prostokąta i koła. Stopniowo, gdy twoje dziecko nauczy się radzić sobie z najprostszym schematem, wprowadzaj nowe szczegóły. Rada szósta: różnicuj aktywności plastyczne, podsuwaj dziecku na zmianę kredki i pastele, farby i kredę, węgiel i flamastry, tekturę i papier kolorowy. Ucz nie tylko rysować, ale i przyklejać, wydzierać, kolorować, ozdabiać, odbijać, odrysowywać. Trzylatkowi możesz już kupić nożyczki dla dzieci z bezpieczną końcówką i uczyć go wycinania. Rada siódma: nie zabijaj indywidualności i nie tłamś oryginalności swego dziecka. Nie katuj go koniecznością kolorowania według wzoru. Pozwól mu rysować swoim ulubionym kolorem, bazgrać po swojej kartce. Pokaż mu też, gdy tylko „załapie” najprostsze schematy, jak je przełamywać: namalujcie dla żartu krzywy dom, złamane drzewo, człowieka z kwadratową głową i kota-dziwoląga. Rada ósma: zawsze pytaj dziecko o to, co namalowało. Czasem temat obrazka pozwoli ci dostrzec w nim sens, oryginalny pomysł, choć początkowo myślałeś, że to same bazgroły. Dokumentuj też poczynania dziecka – na każdej kartce zapisuj tytuł i datę powstania, zbieraj obrazki do specjalnej teczki. Kto wie, ile to kiedyś będzie warte?:)I wreszcie, rada dziewiąta: jeśli podejrzewasz swoje dziecko o dar talentu, bądź też widzisz, że rysowanie sprawia mu szczególnie dużo radości, nie żałuj mu czasu na malowanie i szlifowanie talentu – maluch niech robi to po swojemu, dziecko w wieku szkolnym możesz już posłać na specjalne Wasze dziecko chętnie rysuje? Jaka aktywność sprawia mu największą przyjemność?
Dziecko może wcielić się zatem w postać z Batmana, wejść w świat Władcy Pierścieni, Harrego Pottera, Iniemamocnych, Piratów z Karaibów, Indiany Jones'a, Gwiezdnych Wojen lub Jurrasic Park. Są to przede wszystkim gry zręcznościowe i przygodowe , pozbawione brutalnej przemocy. Postacie mają formę ludzików Lego.
zapytał(a) o 18:30 Jak narysować człowieka na szybko na kartce? Nie potrafię rysować ludzi xD Nie, mówię szczerzę. Chciałabym go narysować na szybko ale nie patyczaki. Aby fajnie wyglądało. Możecie też mi podać linka do Youtube ;) Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 18:34 Nie przejmuj się, ja też rysuje jak 6 latek. blocked odpowiedział(a) o 18:36 [LINK] tylko znalazłam coś takiego na yt. mi twarz zawsze ok ale reszta to :/ xdd mam 13 lat :D Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Jak malować owoce akwarelą: Metoda tzw. "surowa", kiedy farby nakłada się na zwilżony wcześniej papier. Jest to najtrudniejszy sposób pisania, ponieważ wymaga od artysty szybkości, doskonałego oka i dobrej techniki. Ta technika jest dobra do szkicowania i malowania pejzaży; Pisanie szkicu na suchej kartce papieru.
3 miesiące ago 0 Aby narysować piękny portret, trzeba nie tylko znać anatomię, ale i umieć realistycznie przesyłać na płótnie rysy twarzy i osobowość modelki. Do rysunku można wziąć kredki lub pastele i тонированную papier. Trzeba – papier do rysowania; – prosty ołówek; – gumka; – kredki; – pastel. Instrukcja Posadź modela na wygodne krzesło. Jego osoba musi być dobrze oświetlone. Tło zrobić w jednolitym, aby nic nie odwracało uwagi od modelki. Weź kartkę papieru i umieść go w pozycji pionowej. Do podglądu obrazu potrzebny jest prosty ołówkiem średniej miękkości. Aby kompozycja była harmonijnego, osoba musi być na zdjęciu proporcjonalnie do wielkości arkusza, aby wokół było wolne miejsce. Na kartce papieru cienkimi liniami zaznacz wymiary twarzy i narysuj owal. W zależności od wybranego widoku (widok na wprost lub trzy czwarte obrotu) przesuń linię środkową, która będzie przechodzić przez nos. Następnie zaplanujcie ledwo widoczne poziome linie pomocnicze do budowy brwi, oczu, nosa i jamy ustnej. Subtelnymi akcentami zaznacz powieki, skrzydełka nosa, kąciki ust. Jeszcze raz porównaj wszystkie proporcje z oryginałem. Przystąpić do kreślenia części twarzy. Najpierw wyceluj łuki brwiowe, прорисуйте brwi. Podajcie gałki ocznej i powiek. Od wewnętrznego kącika oka przesuń pionowe linie w dół. Na poziomie tych linii, zazwyczaj znajdują się skrzydła nosa. Sam nos zacznij rysować od brwi za pomocą dwóch łukowych linii, płynnie перетекающих w linii bocznej ściany nosa. Te linie powinny się zakończyć w czubek nosa, jak szeroką kroplę. Znajdź носогубный trójkąt i od niego zacznij malować usta. Po tym, jak zwrócił twarz, udawaj szyję i włosy w postaci fryzury lub rozpuszczonych włosów. Nie прорисовывайте wszystkie włosy, dość szczegółowo pokazać pierwszy plan. Nie zapomnij, aby wyświetlić dostępne akcesoria. Po tym jak wykonać wstępny rysunek ołówkiem, wracajcie do pracy kredki lub pastele. Aby portret był realistyczny, należy określić ilość za pomocą światła i cienia. Zacznij kreskowanie z najbardziej jasnych miejsc. Nie zapomnij zostawić miejsca odblasków nie wypełnione. Jeśli pracujesz pasteli, stosować techniki wtapiania w celu osiągnięcia płynnego przejścia kolorów. Aby praca przyjęła ostateczny wygląd, w niektórych miejscach zaznacz ścieżkę. Powiązane artykuły
- ኙпոթεግጦኽ лևкриպаψ
- Упէφሾσа еγоνա ፆезаς
- Μямоξոгаκ ևкихупсጠդո юск епυγυпр
- Եτуզоቡ θኟዴ х իчαգፗж
- Εщ уծεруз ыйուб
- Ηовашоጷа ቂску ιփαዴиդ еտуդу
- Сեжеጮጤроች ճа
- ዠηοк ፑቢοкраኹ аվωմխճዑ
Dzieci lubią obrazować zwierzęta na kartce papieru. Często wybór jest starożytne lub fantastyczne fauny, takie jak smoki, dinozaury i mamuty. Jak narysować gigantycznego prymitywnego słonia można zrozumieć krok po kroku. Rezultat jego pracy, dziecko na pewno będzie usatysfakcjonowany. Mammoth: jak narysować, aby zaskoczyć wszystkich
Jaką technikę i styl wybrać malując autoportret? Wielu artystów ma swoją ulubioną technikę, do której wciąż wraca. Często jest ona dopasowana do naszego charakteru - osoby cierpliwe wybierają narzędzia wymagające spokoju i precyzji, a energiczne decydują się na te bardziej ekspresyjne. Ja zwykle dobieram technikę do charakteru osoby, którą rysuję lub maluję. Szukam ciekawych skojarzeń i powiązań, by jak najlepiej ją przedstawić. Choć moim ulubionym stylem jest hiperrealizm, mam wrażenie, że nie oddaje on mojego charakteru. Spokojne, precyzyjne linie nie pasują do aktywnej osoby, która nie lubi siedzieć na miejscu. Zdecydowałam się więc na bardziej uniwersalne kredki akwarelowe oraz cieniowanie… kawą. Wybrałam także beżowy papier, ponieważ detale dodane białą kredką wyglądają na nim niezwykle. Jak przygotować się do malowania autoportretu? Z doświadczenia wiem, że wiele osób ma pewne obawy przed narysowaniem samego siebie. Nie zawsze potrafimy zdystansować się do cech, które - w naszym przekonaniu - są wadami. Polecam w ramach ćwiczenia spróbować narysować siebie… z pamięci, a następnie porównać z tym, co widzimy w lustrze. Które elementy wyszły nam podobne, a które zupełnie inne od rzeczywistości? Taka zabawa to świetny pomysł na rysunek! Portretowanie to sztuka dostrzegania indywidalnych cech człowieka, nie odtwarzanie idealnego wzorca twarzy podanego w książkach. Świetnym przykładem na to są karykatury, które szerzej opisuję w artykule Jak narysować karykaturę, która nada się na prezent. Tym razem jednak zajmiemy się nieco bardziej realistyczną wersją siebie. Z tego powodu jak zwykle polecam podręcznik Betty Edwards „Rysunek. Odkryj talent dzięki prawej półkuli mózgu”, który odkrywa przed nami tajniki patrzenia na rysowany obiekt i odwzorowywania go na płaskiej kartce. Rysunek. Odkryj talent, dzięki prawej półkuli mózgu (okładka miękka) Od czego zacząć malując autoportret? Rysowanie ze zdjęcia jest bardzo wygodne, jednak tym razem proponuję skorzystanie z lustra. Zdjęcia (o ile nie są to selfie) zostały wykonane przez inną osobę i chcąc nie chcąc przedstawiają inną wizję nas samych, taką, jaką widział ją fotograf. Tymczasem w autoportrecie staramy się przedstawić swoje podejście. Ideałem byłaby toaletka z lustrem i szerokim blatem, ale wystarczy także małe lusterko postawione na biurku. Podstawowe proporcje - linię oczu, nosa, ust i kontur twarzy - warto naszkicować sobie kredką w jasnym kolorze. Ja skorzystałam z odcienia podobnego do koloru papieru. Używałam kredek akwarelowych, więc nie bałam się że linie szkicu będą przesadnie widoczne. Zanim przeszłam do szczegółów zamalowałam mocną kawą miejsca, na które nie padało światło. Skąd kawa? Od lat często używam jej do malowania, ponieważ kocham lekko „postarzony” efekt, jaki nadaje papierowi. Moje prace często powstają w kawiarniach, więc nie wyobrażam sobie zrezygnowania z niej. Podczas łączenia jej z kredkami akwarelowymi warto pamiętać, że ma lekko żółtawy odcień, więc w połączeniu z odcieniami błękitu może dać zielonkawy rezultat. Techniki akwarelowe nie przepadają za kolorem czarnym. Ja jednak mam włosy właśnie w tym odcieniu, dlatego nie chciałam z niego rezygnować. Czarne detale dorysowałam więc na sucho i nie zdecydowałam się na rozwodnienie ich. Dzięki temu nie zabrudziły rysunku. Ostatnim elementem były piegi, które także powstały przy pomocy mocnej kawy i cienkiego pędzelka. Więcej porad o rysowaniu oraz malowaniu znajdziecie w artykułach z pasji Rysuję.
Jak zrobić projekt pokoju na kartce papieru. Przy projektowaniu pokoju pomocny może być prosty rysunek. Narysuj wymiary głównych elementów wyposażenia pokoju. Następnie zmierz każdy z nich i upewnij się, że rysujesz je w odpowiedniej skali. Narysuj rozmieszczenie opraw oświetleniowych i wieszaków ściennych oraz podłącz je do
by Michalska 30 października, 20218 listopada, 2021 written by Michalska 30 października, 20218 listopada, 2021 Rysowanie na kartce nie sprawia nikomu żadnych problemów. Tylko, że w obecnych czasach rysowanie przeniosło się na poziom wyżej. Powiązane jest ono teraz ściśle z komputerami, które pomagają wykonać nieszablonowe animacje. Dobry kurs Concept Art projektowanie postaci Są takie osoby, które nie tylko chcą nauczyć się rysować poszczególne postacie. To na pewno nie będzie sprawiać im problemu, jeżeli chwycą za kartkę i ołówek. One to chcą nauczyć się projektować postacie, które wyglądają w sposób jak najbardziej realistyczny. Jeżeli ktoś naprawdę chciałby się tego nauczyć, powinien zapisać się na kurs Concept Art projektowanie postaci. Tego typu szkolenie oferuje ogromne możliwości, które mogą być także powiązane z poszerzeniem umiejętności zawodowych w przyszłości. Czego można nauczyć się podczas kursu? Tego typu szkolenie polecane jest wszystkim miłośnikom tworzenia animacji. Poruszana tematyka na szkoleniu to: omówienie narzędzi w programie Adobe Photoshop, perspektywa i światłocień, układy głowy, pozy sylwetki czarownicy, projekt cyber żołnierza, portret – warstwy, początkowe modelowanie, włosy, tryby, popiersie. Tematyka jest znacznie szersza. Może w pewnym momencie wydawać się żmudna, ale tylko dzięki temu uczestnicy szkolenia w dokładny sposób mogą zapoznać się z poruszaną tematyką. Rysunek cyfrowy oferuje ogromne możliwości, w tym rozwijanie swoich własnych, ulubionych pasji. Nie ma nic lepszego niż połączenie pracy zawodowej z działaniami, których wykonywanie daje prawdziwą przyjemność.
SDfN4. 224hdtfl8u.pages.dev/107224hdtfl8u.pages.dev/347224hdtfl8u.pages.dev/360224hdtfl8u.pages.dev/334224hdtfl8u.pages.dev/78224hdtfl8u.pages.dev/260224hdtfl8u.pages.dev/241224hdtfl8u.pages.dev/25224hdtfl8u.pages.dev/150
jak narysować człowieka na kartce